พระผงเจ้าพ่อยี่กอฮงพิมพ์เล็กเนื้อว่านแดง ฝังตะกรุดเงินคู่อุดกริ่ง หลังไฉ่ซิ่งเอี้ย หลวงปู่คีย์

พระผงเจ้าพ่อยี่กอฮงพิมพ์เล็กเนื้อว่านแดง ฝังตะกรุดเงินคู่อุดกริ่ง หลังไฉ่ซิ่งเอี้ย หลวงปู่คีย์ วัดศรีลำยอง จ.สุรินทร์

    ยี่กอฮง หรือ ยี่โกฮง ท่านเป็นเจ้าสัวชาวจีนแต้จิ้ว เป็นเศรษฐีผู้นำชุมชนชาวจีนในสมัยรัชกาลที่ 6นามของท่านคือ พระอนุวัฒน์ราชนิยม (ฮง) ท่านเป็นต้นของนามสกุล "เตชะวณิช"ท่านเกิดในปลายสมัยรัชกาลที่ 3 เดิมชื่อ ตี๋ยัง แช่แต้ บิดาอพยพเข้ามาหากินทางภาคเหนือของไทยแต่ต่อมาได้อพยพครอบครัวกลับเมืองจีนอีกครั้ง ขณะนั้น ยี่กอฮง ท่านมีอายุได้ 8 ขวบแล้วเมื่อกลับถึงเมืองจีนไม่นาน บิดาก็เสียชีวิต ครอบครัวท่านที่ประกอบด้วย มารดาและพี่ชาย อยู่ในสภาพยากจนมากครั้นเมื่ออายุได้ 13 ปี ก็ได้เดินทางมาทำงานที่ ซัวเถา จนเมื่ออายุได้ 16 ปี ท่านก็ได้อาศัยเรือเดินทางมาเผชิญโชคที่"ประเทศสยาม"เมื่อมาถึงบางกอก ท่านได้สมัครเป็นเสมียนโรงบ่อนเบี้ยของ พระยาภักดีภัทรากร(เหล่ากี้ปิง) เมื่อท่านมีประสบการณ์
ท่านก็เป็นนายอากรบ่อนเบี้ยเอง โดยการประมูลเป็นเจ้าภาษีอากรโรงหวยแบบจีน ที่เรียกว่า หวย36ตัวนอกจากนี้ยังได้ตั้งร้านส่งสินค้าออกและนำสินค้าเข้า และทำโรงสี เคียมอั๊ว และทำหนังสือพิมพ์ด้วยฯลฯแม้ว่าท่านจะเป็นผู้ไม่มีการศีกษา แต่กลับมีบทบาทสำคัญ ในฐานะผู้ชุมชนชาวจีนในสยาม พร้อม คณะอีก 12 ท่านก่อตั้ง มูลนิธิ ป่อเต็กตึ้ง ในปีพ.ศ. 2445 เพื่อจัดดารงานศพให้กับชาวจีนอพยพที่ไร้ญาติ ซึ่งต่อมาได้ขยายดำเนินงาน
ถึงคนไทยด้วย อีก6ปีต่อมา ท่านได้เข้ามามีบทบาทสำคัณในการจัดตั้ง บริษัทเรือเมล์จีนสยาม เพื่อทำลายการผูกขาดการขนส่างทางเรือของบริษัทเดินเรือตะวันตก และเพื่อรองรับการเติบโตด้านการค้าระหง่างจีนและไทยในปีพ.ศ.2459ท่านได้เป็นผู้นำในการจัดตั้ง โรงเรียนเผยอิ้ง หรือ ป่วยเอ็งฮักเหา อีกทั้งยังได้ช่วยเหลือบริจาคเงินช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย และ สร้างเขื่อนเพื่อป้องกันน้ำท่วมที่มณฑลซัวเถา ประเทศจีนและทั้งได้ส่งเงินกลับไปสร้างศาลเจ้า และ บ้านพัก ให้มารดาที่เมืองจีน ส่วนเมืองไทยท่านยังชอบแจกทานและบริจาคเงินช่วยเหลือการกุศลอยู่บ่อยๆเนื่องจากรายได้ของท่านมาจาก การเป็นเจ้าภาษี เมื่อรัฐบาลยกเลิกการทำภาษีอากรสุรา ยาฝิ่น โรงหวยและบ่อนเบี้ย ฐานะทางการเงินของท่านจึงถูกกระทบไปด้วย แต่ท่านก็ยังให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ยากไร้ต่อไปเท่าที่ฐานะจะอำนวยท่านถึงแก่กรรม เมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2479 ขณะอายุได้ 84 ปี ศพของท่านได้นำกลับไปฝังที่สุสานในเมืองปังโคย ประเทศจีนเนื่องจากท่านเป็นผู้ริเริ่มการเล่นหวย และชอบช่วยเหลือผู้เดือดร้อน จึงทำให้มีผู้นิยมไปไหว้เพื่อขอเลขมาเสี่ยงโชคเป็นประจำ โดยต่างเชื่อว่า ท่านยังโปรด กาแฟโอยั๊วแก่ๆ ไม่ใส่น้ำตาล กับพวงมาลัยดอกดาวเรืองปัจจุบันมีศาลของท่านอยู่ บนดาดฟ้าของ สถานีตำรวจพลับพลาชัย และ ในบริเวณ ศาลไต้ฮงกง(พลับพลาชัย) จะมีหิ้งบูชาตั้งรูปของท่านพร้อมกับป้ายชื่อ ผู้ร้วมก่อตั้งมูลนิธิป่อเต็กตึ้ง อีก 12 ท่าน

   ตามความเชื่อว่าท่านเป็นผู้มีโชคดี มีโชคทางการเสี่ยงโชค การพนันทุกชนิด จึงทำให้ผู้คนที่ได้ยินชื่อเสียงของท่านต่างพากันหารูปเคารพ
มาบูชาไว้ประจำบ้านประจำตัว แม้แต่ชาวต่างชาติ โดยเฉพาะชาวจีน ผู้ที่บูชาเจ้าพ่อยีกอฮง จะไม่ผิดหวังเลย

เทพเจ้าไฉ่ซิ่งเอี้ย (เทพเจ้าแห่งโชคลาภ หรือ เทพเจ้าแห่งเงินตรา ) คนส่วนมากนิยมอันเชิญไว้ในธุรกิจห้างร้าน ร้านค้า หรือที่บ้าน ด้วยเชื่อกันว่าการกราบไหว้บูชาขอพรท่าน จะทำให้กิจการเจริญรุ่งเรืองก้าวหน้า ประสบความสำเร็จจะไม่ขัดสนเรื่องเงินทอง สามารถผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆ ไปด้วยความราบรื่น และนำมาซึ่งโชคลาภเงินทอง มิได้ขัดข้องแต่ประการใด ไฉ่ซิงเอี๊ยสามารถดลบันดาล หรือช่วยเหลือให้ผู้ที่บูชามีโชคมีลาภ ตลอดจนมีความมั่งคั่งร่ำรวย โชคลาภที่ได้นอกเหนือจากรายได้ที่ไม่ใช่รายได้ประจำ (เงินเดือนหรือเงินค้าขายตามปกติ) ตลอดจนโชคลาภต่างๆ ทำให้ผู้บูชาประสบความสำเร็จ ลูกค้าเชื่อถือ เปรียบดังนักการฑูตที่ดีมีความสามารถในการเจรจาโน้มน้าวให้ต่างชาติต่างภาษามีความเชื่อถือในประเทศของตน และเช่นเดียวกับทำให้ลูกค้าเชื่อถือในคุณภาพสินค้า และบริการกลายเป็นลูกค้าประจำ ผู้ที่ควรบูชาเป็นพิเศษคือ นักการฑูต , นายหน้า ,คนค้าขาย ที่ต้องอาศัยวาจาหว่านล้อม เจรจาให้น่านับถือ