หลวงปู่น้อยและหลวงปู่จันร่ำเรียนวิชาสายเขมรมาคู่กัน ท่านทั้ง2เคยดำน้ำลงไปตัดเหล็กไหลด้วยกันในถ้ำไต้น้ำมาแล้ว หลวงปู่น้อยกล่าวว่าถ้ำนี้เจ้าที่แรงมาก มีเทพเทวดาคุ้มกันอยู่หากวิชาและจิตไม่แข็งจะไม่มีใครได้กลับมา มีอาจารย์และพระธุดงค์หลายท่านต้องจบชีวิตลงในถ้ำแห่งนี้ ในถ้ำหลวงปู่ทั้งสองได้พบซากงูเหลือมยักษ์ตายอยู่ในถ้ำ ท่านทั้ง2ได้กำหนดจิตดูจึงรู้ว่าเป็นงูเจ้าที่ที่สิ้นอายุขัยแล้ว และเทพเทวดาเจ้าที่ได้เปิดทางให้ท่านทั้ง2นำของดี ที่อยู่ในถ้ำไปช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ หลวงปู่ทั้ง2 ได้นำหนังงูเหลือมและเหล็กไหลที่ได้จากในถ้ำมาผสม สร้างวัตถุมงคลหลายครั้งลูกศิษย์ได้ไปเจอประสบการณ์ทางคงกระพันมหาอุด มหาอำนาจ ป้องกันภูตผี วิญญาณ คุณไสย โชคลาภ ค้าขาย เมตตามหานิยม อยู่ตลอด ทหารกัมพูชาหลายคนได้เหล็กไหลจากหลวงปู่จันไปเจอระเบิดจนตัวลอยแต่ไม่ระคายผิวหนัง เป็นคงกะพัน จนลูกศิษย์พูดต่อกันว่า ใครได้เป็นศิษย์ หลวงปู่ทั้ง2จะไม่อดอยาก มีกินตลอด เสน่ห์แรงเหลือหลาย จะไม่ตายโหง หลวงปู่ทั้ง2ได้เดินธุดงค์ร่วมกัน ทั้งชายแดนเขมร ลาว ไทยพม่า และมาเลเซีย จนพลังจิตวิชาแก่กล้า ท่านทั้ง2จึงเลิกเดินธุดงค์ต่างแยกย้ายกันหลวงปู่จันกลับกำปงธม หลวงปู่น้อยมาจำพรรษาอยู่วัดบ้านเกิดของท่านจนถึงปัจจุบัน แต่ท่านทั้ง2ก็ยังไปมาหาสู่กันเสมอ จนกระทั่งหลวงปู่จันมรณภาพ หลวงปู่น้อยท่านจึงเป็นตัวแทนหลวงปู่จัน ลูกศิษย์หลวงปู่จัน จะเสกเป่า รักษา ก็ได้มาหาหลวงปู่น้อยแทน เพราะว่าท่านทั้ง2ได้เรียนวิชามาเหมือนกัน หลวงปู่จันชอบแสดงอิทธิฤทธิ์ เก่งวิชาทางคงกระพันมหาอุด หลวงปู่น้อย เก่งวิชาทางเมตตา มหานิยม เสน่ห์ โชคลาภ เสริมดวง ค้าขาย เสี่ยงโชค หลวงปู่น้อยท่านเป็นคนใจเย็น ชอบอยู่แบบเรียบง่าย สันโดษ สมถะ มีแต่ให้ ใครทุกร้อน ท่านยินดีช่วยเหลือเสมอ วัตถุมงคลที่ทั้ง2 หลวงปู่เสกและสร้างร่วมกันเป็นที่กล่าวขานมีประสบการณ์ และหายากแล้วคือพระขุนแผนเสน่ห์เมืองธม เนื้อผงตะขอควาญช้าง นั่นเอง
